Bijeljinska događanja

Narodna vlast

Odbornici Skupštine opštine u Bijeljini puno misle na narod. Misle čak da ih je narod izabrao. A da bi duboko mislili moraju biti i dobro plaćeni i dobro uhranjeni. Tako su sami sebi prvo odredili dnevnice što odsjede dan u klupama, a uz to ide i besplatna hrana u uvijek dobro snabdjevenom skupštinskom restoranu. Sve im je to malo u odnosu na one koji nemaju ni plate ni hrane, ni penzija, ni socijalne pomoći. Zato su odlučili da svaki odbornik prima i platu u iznosu od nekih 350 maraka. To im je plata plus, uz onu redovnu, jer su svi zaposleni, samo što neredovno rade. Odbornički učinak im je sve veći u uvećanju opšteg haosa. Sa po dvije plate, dnevnice i ostale beneficije bijeljinski odbornici su se odavno udaljili od naroda... Ako se narod s tim ne slaže, kažu odbornici, promijenićemo narod. Jer, vlast je vlast.

 

Crkvena opština

Pametnima nije nikako jasno, mnogo im vrijedi što su pametni, zašto Skupština opštine u Bijeljini, sva preduzeća i ustanove, već deset godina slave crkvene praznike i svece kao društvene, a društvo je, je l' te, građansko. Slave slave, a svijet se hvata za glave. Kakvi su to grad i opština, škola i ustanova, sud i preduzeće koji nemaju svoj građanski datum koji će slaviti svi bez uvrede na nacionalnoj i bilo kojoj osnovi. Opšti praznik mora biti, prije svega, kosmopolitski, koji nikoga ne vrijeđa i ne ostavlja po strani.
Zna se da postoji crkvena opština, ali zašto se Skupština opštine podređuje toj opštini i slavi sve njene praznike i svece. Pamet tu prestaje.

 

Patrick Chappatte, Milošević: konačno jedno etnički čisto mesto, 30.06.2001.

 

Pokajanje

Iz izvora bliskih SPC u Bijeljini nezvanično saznajemo da je glavni tuzlansko-zvornički vladika izjavio pokajanje. Naime, sve vrijeme vjersko-zvjerskog sukoba pogrešno se molio bogu Marsu i bogu Aresu umjesto Isusu. Zato je u znak pokajanja odlučio da položi kamen-temeljac za novu Atik džamiju i ostale četiri u Bijeljini, koje će biti bolje od starih, jer su i tako bile ruševne u momentu miniranja.
Božji izaslanik, koji u Bijeljini stoluje više od deset godina na zemlji porušenih muslimanskih kuća gdje je podigao Bijeli dvor, manastir, crkvu i sebi grobnicu, odlučio je da se vrati u Tuzlu gdje ga, inače, željno očekuju.
Lazar Manojlović

Susedi: U agoniji