Susedi

Praznovanje

Prodje i sv. Sava kao posljednja slava u svetom srpskom januaru u Republici Srpskoj.
Republika Srpska i u Republici Srpskoj slavi se, proslavlja, preslavlja i ne znam sta sve. Sve u svemu nakupi se nekih dvadeset dana nerada ispunjenih jedenjem, pijenjem, igranjem i pucanjem. Naravno, uz sve to idu zdravice u cast Republike Srpske i za bolju Srpsku. Oni koji se drznu da rade bivaju kaznjeni od inspekcije.
Slavlje pocne vec 25. decembra. To, kao, Srbi su moderan i civilizovan narod pa slave i ono sto svijet slavi, a potom se prelazi na lokalno, drzavno, crkveno, a sve zacinjeno velikim srpstvom.
Da se crkva drzi oltara i jevandjelja i onoga sto jevandjelje nalaze bilo bi manje mraka. Jer, sve skole od osnovnih do fakulteta nemaju osnovnih sredstava i uslova za rad, a o modernoj nastavi mogu samo da slusaju. O platama kojih cesto na vidiku nema, jer je vidikova linija sve dalje, da se i ne govori. Sredstva informisanja mogu da zapisu skolu koja je za posljednjih deset godina kupila knjige za biblioteku. Narodnih kuhinja sve je vise, a u njima nema hrane. Invalidi rata da se i ne spominju. Nije se desilo da bilo koje preduzece ili ustanova odustanu od slavlja i da ta sredstva daju u humanitarne i socijalne svrhe.
Za sve to vrijeme Vlada Mladena Ivanica prosvjetnim i zdravstvenim radnicima, kao i penzionerima, duguje enormne svote neisplacenih plata i penzija. Nikoga vise niti interesuje niti cudi sto su zidovi, tarabe, drvece i bandere sve vise izlepljeni masovnim posmrtnicama. Vise je posmrtnica u miru nego u toku rata. Uz umiranja od bijede i jada puno je samoubistava.

Lazar Manojlovic, Bijeljina

Susedi: (Nad)realno «

» Dijalog: Zar je samo hriscanska sreca - sreca?