ARHEOLOGIJA
Interview: Milos Jevtic
docent Filozofskog fakulteta u Beogradu

Rodjen 1950. godine u Belicu, opstina Valjevo. Gimnaziju zavrsio u Staroj Pazovi, a 1974. diplomirao na grupi za arheologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu. Magistrirao 1980. a doktorirao 1992. godine na istom fakultetu. Izabran za asistenta na Odeljenju za arheologiju 1982., a za docenta 1993. godine. Pretezno se bavi istrazivanjem mladjih praistorijskih kultura u Srbiji. Pored monografije Keramika starijeg gvozdenog doba na centralnobalkanskom podrucju (Beograd, 1993), objavio do sada tridesetak naucnih radova i priloga, vecinu u domacim, a nekoliko u stranim arheoloskim casopisima.

KOSAVA: Zidovar je „otkrio" profesor Branko Gavela, 1948. godine. Iskopavanja su vrsena u vise mahova, da bi se sa aktivnostima prestalo 1977. godine. Posle 20 godina, Zidovar je opet u fokusu naucne javnosti. Kakav je znacaj Zidovara kao arheoloskog lokaliteta? Zasto se, uopste, prekidalo sa istrazivanjima?
JEVTIC: Pre nego sto odgovorim na Vase prvo pitanje, mozda bi bilo korisno najpre dati osnovne podatke o ovom arheoloskom nalazistu. Zidovar je naziv viseslojnog praistorijskog naselja, koje se nalazi na istocnom obodu Deliblatske pescare, u blizini Oresca, dvadesetak kilometara juzno od Vrsca. Naselje je smesteno na izdvojenom lesnom platou, koji se uzdize za oko 40 m iznad siroke doline reke Karas. U konfiguraciji terena jasno se izdvaja gornji zidovarski plato, nepravilnog, elipsoidnog oblika, povrsine oko pola hektara, snazno branjen zemljanim bedemom (neka vrsta akropole, odnosno poljske tvrdjave), i vestacki oblikovana prostrana terasa sa najpristupacnije, severne i severozapadne strane, koja je verovatno takodje bila u funkciji odbrane. Terasa je niza 8 do 10 metara od platoa i povezana je sirokom, prilaznom rampom, koja vodi do "gradskih vrata", odnosno sireg, posebno branjenog prolaza u utvrdjenje. Negostoljubiva Deliblatska pescara u neposrednom zaledju Zidovara, uz ritsku, barovitu dolinu Karakasa u njegovom istocnom i juznom podnozju, svakako je doprinelo da u proslosti ovo bude tesko pristupacno utvrdjenje, koje je istaknutim polozajem omogucavalo dobru kontrolu puteva u donjem toku Karasa. Sada da se vratim na Vase prilicno slozeno pitanje.


Prvi deo pitanja je laksi i odnosi se na istorijat istrazivanja Zidovara, dok je drugi deo znatno tezi i zahteva ocenu dosadasnjih arheoloskih radova na ovom znacajnom praistorijskom nalazistu. Sto se tice otkrica Zidovara, dozvolite mi da Vas donekle ispravim, jer je ovaj lokalitet poznat arheoloskoj javnosti znatno pre prvih iskopavanja profesora Gavele 1948. i 1949. godine. Ucestvujuci u radu na pripremi projekta novih arheoloskih radova na Zidovaru, visi kustos Narodnog muzeja u Vrscu Jovan Uzelac je, uz pomoc ostalih kolega iz ove ustanove, prikupio celu literaturu, u kojoj se pominje ovo nalaziste. Posebno su zanimljivi podaci sa kraja proslog i pocetka ovog veka, pisani pretezno na madjarskom i nemackom jeziku.


Zidovar je svojim izuzetnim polozajem veoma rano privukao paznju istrazivaca. Pominje se kao "Gidobar, alt Schloss ruinirt" (Zidovar, staro utvrdjenje u rusevinama), na jednoj topografskoj karti juznog Banata, koja je izradjena za princa Eugena Savojskog daleke 1717. godine. U casopisu Banatskog istorijskog i arheoloskog drustva u Temisvaru, Zigmond Ormos 1879. godine daje opise zemljanih utvrdjenja u donjem toku reke Karas (Grebenac, Dupljaja, Oresac - Zidovar). Velika kolicina ulomaka keramike na zidovarskom platou i u njegovom podnozju navela ga je na zakljucak da je ovde nekada postojalo naselje sa radionicom za izradu posudja. Isti autor iznosi veoma zanimljiv podatak za etnologe. Pominje, naime, da je okolina Zidovara poznata po bogatim izvorima vode. Prema narodnom verovanju jedan pomahnitali izvor nije mogao da se smiri i zatrpa zemljom, i poplava je izbegnuta tek ogromnom kolicinom slanine, koja je stisala vodenu neman. Leonard Bem, cuveni kolekcionar iz Bele Crkve, 1880. godine u kratkom osvrtu na utvrdjenje kod Oresca (Zidovar) iznosi misljenje, najpre na osnovu grube keramike radjene rukom, da je to utvrda varvara, odnosno Decana. U prvoj fazi istrazivanja Zidovara, pomenimo i prilicno detaljne opise zemljanog utvrdjenja kod Oresca sa pocetka ovog veka koje su sacinili DJula Teglas i Feliks Mileker. Oba autora daju i priblizne mere pojedinih delova zidovarskog utvrdjenog naselja, a u radu Teglasa iz 1905. godine prilozene su i skice sa izgledom i presekom terena. U periodu izmedju dva svetska rata Zidovar je van interesa stucnjaka koji se bave praistorijskom arheologijom. Na osnovu preporuke Rastka Rasajskog, tadasnjeg upravnika muzeja u Vrscu, profesor Branko Gavela je 1948. i 1949. godine otpoceo iskopavanja na Zidovaru, sa ciljem da to postane lokalitet za obuku i letnju praksu studenata arheologije Filozofskog fakulteta u Beogradu. Mada su pocetna, skolska iskopavanja bila skromnih razmera, rezultati su za ono vreme bili veoma znacajni i omogucili su profesoru Gaveli izradu doktorske disertacije (Keltski oppidum Zidovar, Beograd 1952). Posle duze pauze, profesor Gavela sa novim elanom nastavlja iskopavanje na Zidovaru 1964-1966., zatim 1971. i 1977. godine. Obiman arheoloski materijal, pre svega keramika i dokumentacija sa ovih iskopavanja, cuvaju se u Arheoloskoj zbirci Filozofskog fakulteta.


Tesko je i prilicno nezahvalno sa ove vremenske distance dati ukratko ocenu sveukupnog rada profesora Gavele na Zidovaru. Prve kampanje na Zidovaru su bile i prvi, veci posleratni radovi na nekom praistorijskom nalazistu u Srbiji. Skromnim finansijskim sredstvima otvoreno je desetak manjih ili vecih sondi, ukupne povrsine od oko 500 kvadratnih metara, sto je svega deset procenata od povrsine gornjeg zidovarskog platoa. Vecina sondi je postavljena uz ivice naselja, sa ciljem da se istrazi deo zemljanih utvrda, pre svega bedemi najmladjeg latenskog naselja. Radeci na malim povrsinama, na pojedinim mestima i sa kulturnim slojem debljine preko 4 m, otkriveni su veoma skromni ostaci arhitekture, odnosno kuca za stanovanje, uz obilje pokretnih arheoloskih nalaza. Prilikom objavljivanja materijala sa Zidovara, profesor Gavela je najvise paznje posvetio nalazima latenske kulture, koje je pripisao Kelima. Nesto vise o starijim naseljima na Zidovaru saznajemo iz nekoliko izvestaja mladjih saradnika profesora Gavele.


Zidovar je vec na osnovu dosadasnjih objavljenih radova svrstan u najznacajnija nalazista bronzanog i gvozdenog doba (2. i 1. milenij pre n. e.) na podrucju jugoslovenskog Podunavlja.

KOSAVA: Neko je u sali rekao kako ce mnogi docekati kraj radnog veka istrazujuci Zidovar. Ovo je, dakle, pocetak jedne dugorocne kampanje. Ko sve ucestvuje u istrazivanju i koliko ce ono stvarno trajati?
JEVTIC: Prema projektu Filozofskog fakulteta, tacnije Centra za arheoloska istrazivanja, i Narodnog muzeja u Vrscu, predvidjeno je da se od 1996. do 1999. godine sistematski izvode terenski arheoloski radovi na Zidovaru. Rukovodilac projekta je akademik, profesor Dragoslav Srejovic, a terenske poslove vode zajedno Milos Jevtic, Miroslav Lazic i Miodrag Sladic sa Filozofskog fakulteta u Beogradu, i Jovan Uzelac iz Narodnog muzeja u Vrscu. Ove godine dragocenu pomoc na terenu pruzio nam je i iskusni arheolog Dimitrije Madas, iz zavoda za zastitu spomenika kulture u Kragujevcu. Veliku pomoc u organizaciji posla i uvodjenju novih, savremenih metoda u kompjuterskoj obradi arheoloskog materijala imali smo u ucescu kolege Andreje Starovica, rukovodioca Arheoloskog odelenja Istrazivacke stanice Petnica, kod Valjeva, sa svojim mladjim, dobro obucenim saradnicima.
Tesko je u sadasnjim uslovima prognozirati dalji rad na Zidovaru, posle petogodisnje kampanje. Nasa je obaveza da se posle terenskih radova obradi celokupna arheoloska gradja i prezentuje naucnoj javnosti.

KOSAVA: Tokom samog istrazivanja cesto ste pominjali nove metode u arheologiji. O cemu se zapravo radi?
JEVTIC: Sistematsko istrazivanje jednog viseslojnog praistorijskog naselja neophodno zahteva, prema kriterijumima savremene nauke, pre svega visegodisnji timski rad, sa prilicno velikim brojem ucesnika. Nova arheoloska iskopavanja nekog praistorijskog naselja se gotovo ne mogu zamisliti bez usluga citavog niza pratecih naucnih disciplina (antropologija, paleozoologija, paleobotanika, polen analize, analize C-14 uzoraka, petografske analize i dr.). Otvaranjem velikog sektora u jugoistocnom delu zidovarskog platoa (300 m2), omoguceno nam je da se detaljnije istraze ostaci stambenih objekata i posebno obrati paznja na raspored pokretnih arheoloskih nalaza u odnosu na njih. Svaki metalni nalaz, keramika, zivotinjske kosti, i dr. fiksira se precizno u prostoru (unutar kvadrata 1 x 1 m) na samom terenu, skicira na milimetarskoj hartiji, a zatim se tako dobijene osnove ubacuju i trajno pohranjuju u kompjuter. Ocekujemo da ce posebno biti dragoceni podaci koji se dobijaju preklapanjem situacija na kojima su prikazane osnove kuca i pratecih objekata (peci, otpadne jame, radionice za topljenje metala i sl. ), sa rasporedom pokretnih arheoloskih nalaza.

KOSAVA: Mozete li nam nesto reci o poreklu imena Zidovar. Ko su bili njegovi stanovnici? Kako su ziveli? Cime su se bavili? Kako, zapravo, dozivljavate to putovanje kroz vreme? Na lokalitetu smo videli i gomilu pepela staru vise od hiljadu godina...
JEVTIC: O poreklu imena Zidovar govore nam vec prvi istrazivaci ovog nalazista. U selu Oresac zivi pretezno rumunsko stanovnistvo, a na njihovom jeziku "jidov" znaci dzin, i to je osnova koja je spojena sa madjarskom reccom "var", koja oznacava grad, ili tacnije zemljano utvrdjenje. Zanimljivo je da se jedna manja utvrda u Olteniji (Rumunija) naziva "Cetacea Jidovilor" sto se prevodi kao utvrda malih dzinova (dzinica).
Tesko je posle prve kampanje odgovoriti na vasa naduhnata pitanja o stanovnicima Zidovara, pogotovo sto nam detaljna obrada arheoloskih nalaza tek predstoji. U arheologiji je svakako potrebna masta, ali se u sustini radi o prilicno egzaktnoj nauci, koja zahteva brojne analize, od kojih smo samo neke napred nabrojali. Znate, arheolog kada ugleda veliku kolicinu pepela i ugljenisanog drveta prva pomisao ide u pravcu da li je to dovoljno da se uradi, recimo, C-14 analiza i egzaktno dobije datovanje nekog stambenog horizonta, pogotovo ukoliko potice iz dublje proslosti, a tek onda se razmislja sta je bio uzrok paljenju i unistavanju nekog naselja.

KOSAVA: Mozemo li vec sada sumirati rezultate ovogodisnjeg istrazivanja? Na koji nacin cete ih prezentovati javnosti?
JEVTIC: U ovogodisnjoj kampanji istrazivali smo na relativno vecoj povrsini najmladje naselje na Zidovaru, koje se opredeljuje u pozni laten, odnosno u protoistorijsko doba (okvirno od pocetka 1. veka pre n. e. do kraja 1. veka pre n. e.). U okviru ovog naselja podizane su kuce pravouganih oblika, vecih dimenzija, nadzemne ili plitko ukopane. Skelet kuca je od drvenih oblica, sa ugaonim direcima, koji su cesto podglavljivani vecim kamenjem. Zidovi su radjeni u tradicionalnoj tehnici pletera i lepa, a podovi su premazivani razmucenom glinom. Unutar kuca nalaze se kalotaste peci, potkovicaste osnove. Od pokretnih arheoloskih nalaza izdvaja se veci broj bronzanih i gvozdenih fibula (sigurnosnih igala), koje su posebno znacajne jer su hronoloski veoma osetljive, kao i nalaz srebrnog novcica. Nadjeno je i neuobicajeno mnogo komada gvozdene zgure, delovi kalupa i manje posude za livenje metala, kao i brojni gvozdeni predmeti (nozici, strelice, okovi i dr.). Za odredjivanje prestanka zivota na naselju dragoceni su nalazi rimske keramike. Prema prvoj, terenskoj obradi nalaza, mozemo dosta oprezno najmladje naselje na Zidovaru posmatrati i kao naselje keltskog plemena Skordiksa, i kao naselje Dacana. Zajednicko zivljenje ova dva naroda na prostoru juznog Banata, kako nam pokazuje arheoloski materijal, ima potvrde i u pisanim, antickim izvorima. Pokusacemo da u prezentaciji nasih rezultata uvedemo neke novine. Naime, smatramo da bi bilo veoma korisno, kako se inace radi na nekim od vecih nalazista u Evropi, da posle svake godine istrazivanja stampamo detaljan terenski izvestaj, sa najznacajnijim rezultatima do kojih se doslo. Takodje bi se posle svake zaokruzene celine, odnosno jednog stambenog ili kulturnog horizonta, radilo na pripremi njegove zavrsne prezentacije. Vec sledece godine ocekujemo da ce se zavrsiti sa istrazivanjem naselja mladjeg latena, i kolega M. Sladic, koji je strucnjak za ovu oblast, sa svojim saradnicima, pristupio bi pripremanju zavrsne publikacije ovog naselja.

KOSAVA: Sta Vi, kao rukovodilac projekta, ocekujete od daljih istrazivanja?
JEVTIC: Na ovo pitanje bilo bi korisno da odgovori i profesor Srejovic, kao direktor projekta. Ukoliko projekat dobije punu finansijsku podrsku, ocekujem da u narednim kampanjama napravimo zaista uzorna terenska istrazivanja i da Zidovar s pravom postane ogledni arheoloski lokalitet i svojevrsni reper za proucavanje mladjih praistorijskih kultura u jugoistocnoj Evropi.

 

Sadrzaj