Krajnje je neprimereno da se jedan intelektualac poziva na jezik oruzhja
kao jedini kojim mozhe ma sa kim da se komunicira.
Druga osobina pomenutog pisma je krajnja pristrasnost, koja autora
onemoguchuje da donosi tachne i na logichkom rasudjivanju zasnovane
sudove.
Autor ima pravo, "slobodarski srpski narod", "kolevka Srba", jesu
patriotsko-propagandne floskule, na nesrechu zloupotrebljavane od onih
kojima ispostavlja se nikada nije bilo previshe ni do Srbije ni do
patriotizma, ali zar to nisu i vech olinjale teze o "ugrozhenosti"
raznoraznih naroda koji zhive pored ili sa Srbima.
Polazechi od CHINJENICA da je Prishtinski/Prishtevski Univerzitet bio
jedan od najvechih (po broju studenata) u SFRJ, takodje i od chinjenica
da je pretezhan broj studenata i profesora bio Albanske/Shiptarske
narodnosti, kao i da pre II svetskog rata faktichki nije bilo
intelektualaca Albanske narodnosti, samo se po sebi postavlja pitanje
KVALITETA visokosholaca koji su u velikom broju produkovani na ovom
Univerzitetu (ova pojava, istini za volju, nije karakteristichna SAMO za
univerzitet u Prishtini ali je karakteristichna i za njega, i rekao bih,
POSEBNO za njega);
ovo se, da se razumemo odnosi na SVE koji su taj (i takve) Univerzitet
pohadjali,
ne dakle samo na Albance/Shiptare.
Sistematski unishtavajuchi elitu u jugoslovenskom drushtvu, "komunisti"
su stvorili specifichnu klasu kvazi-intelektualaca, koji che uvek u
krugu prijatelja i uz chasicu brlje", zakukati za rodnim blatom,
domachim zhivotinjama i selom koje su napustili, postavshi idealan plen
slichno obrazovanim, ali zato (neshto) pametnijim kvazi-patriotskim
manipulantima. Tragichno je shto ovakvu greshku, nakon svojih srpskih (a
i Hrvatskih, i Muslimanskih...) kolega, chine i albanski intelektualci.
I za kraj, poshtovani kolega inzenjeru: shvatite da smo svi mi ipak samo
tehnichari a ne i filozofi i pogotovo ne vojskovodje...
Mr ing. D.Pokrajac