subota, 6. jun 1998.

MEDJUNARODNI OKRUGLI STO “CRKVA, DRZAVA I CIVILNO DRUSTVO"

Razluciti versko i nacionalno

U porastu je broj onih koji se izjasnjavaju kao vernici, ali se usporenije povecava postotak prakticnih vernika

Beograd. - U beogradskom hotelu “Metropol" danas se zavrsava dvodnevni medjunarodni okrugli sto “Crkva, drzava i civilno drustvo" na kome je raspravljano u ovoj uvijek aktuelnoj i osjetljivoj temi, ne samo kada su u pitanju juznoslovenski prostori nego i sve druge bivse socijalisticke zemlje. Profesor Dragoljub Micunovic koji je, u okviru Centra za demokratiju, organizovao do sada cetiri slicna skupa, rekao je da je rasprava o “odnosu Crkve i drzave pokazivala poslednjih decenija neku vrstu zamora, narocito u socijalnom miljeu koji mozemo nazvati gradjanskim ili civilnim drustvom". Na drugoj strani, u bivsim socijalistickim zemljama nametnulo se pitanje: Koje je mjesto Crkve u drustvu i kakav je odnos ove duhovne institucije i “nove nesocijalisticke vlasti". Na toj relaciji, direktno ili indirektno, kretala su se izlaganja drugih ucesnika iz Hrvatske, Makedonije i nekoliko evropskih zemalja.

Opsta je ocjena da jedan od najvecih problema lezi u tome sto se poistovjecuje vjerska i nacionalna pripadnost i da to ima najcesce pogubne posljedice.

Paznju je privuklo i izlaganje sociologa religije iz Nisa, dr Dragoljuba Djordjevica, o istrazivanjima i ispitivanjima javnog mnenja o povecanosti religioznosti u SRJ. On je izdvojio proslogodisnje istrazivanje u okviru pojekta “Mladi i religija" po kome se 93,7 odsto mladih konfesionalno identifikuje sa pravoslavljem, katolicanstvom i islamom. Svega 4,9 odsto ispitanika ne pridaje znacaj vjerskoj pripadnosti.

On je naveo da je i te kako vazno pitanje kako i na koji nacin mladi dozivljavaju religioznost; da li covjek mora da ispunjava sve vjerske obaveze ili, pak, da pravi selekciju po sopstvenom izboru. Pomenuto istrazivanje je pokazalo da 51,5 odsto ispitanika pravi tu selekciju.

E. Stitkovac

Dusa i telo

Crkva je zivela u razlicitim drzavama, sa razlicitim politickim sistemom, trazeci svoj ’modus vivendi‘. Znamo da su bila dva pokusaja; jedan na Zapadu da se Crkva pretvori u drzavu, koji je bio tragican. Na Istoku je bilo obratno - da se podrzavi sama Crkva. Ideal ’simfonije‘ Crkve i drzave bio je vise teorija. To se uvek opravdavalo analogijom duse i tela. Otprilike ono sto je dusa za telo trebalo bi da bude Crkva za drzavu. Nema nikakve sumnje da se Crkva i danas zeli da vrati u javni zivot, da deluje u istoriji, ostvaruje odredjenu ulogu. Nekad dolazi do zbrke pojmova; jedno je religija, kao privatno osjecanje, a drugo Crkva kao zajednica, posebno drustvo i institucija - rekao je profesor Bogoslovskog fakulteta SPC, dr Radovan Bigovic.

Posaljite nam vas komentar! Izbor vasih reagovanja i misljenja objavljujemo.
© 1995 - 1998 Yurope & ,,Nasa Borba" / Sva prava zadrzana /