Ka kontekstualnoj lingvistici

Milorad Radovanovic, “Spisi iz kontekstualne lingvistike", Izdavacka knjizarnica Zorana Stojanovica, Sremski Karlovci - Novi Sad, 1997.

Ranko Bugarski

Publikacija je podeljena na tri dela: I - Planiranje jezika i jezicka politika; II - Filologija, retorika i lingvistika; III - Knjige i lingvistika. Naslovi prva dva dela jasno ukazuju na preovladjujucu tematiku tako grupisanih tekstova, dok treci deo donosi desetak prikaza lingvistickih publikacija domacih i stranih autora. Prestampavanje recenzija u ovakvim zbirkama rasprava, inace manje uobicajen postupak, u ovom slucaju potpuno je opravdano, jer je autor poznat kao izuzetno priljezan, savestan i precizan prikazivac lingvisticke literature. Knjiga sadrzi i predgovor (“O jeziku u kontekstu") i dodatak (autorovu kompletnu dosadasnju bibliografiju bibliografiju, sto je posebna vrednost ove publikacije, i “nezavrsenu bibliografiju" u obliku obimnog i sadrzajnog intervjua). Ukupno uzev, knjiga obuhvata razmatranja teorijske i metodoloske prirode o lingvistici i njenim disciplinama, najcesce u vezi sa srodnim naukama, ali i podjednako korisne uvide u ovdasnju jezicku stvarnost, te sociolingvisticke analize naseg aktuelnog jezika. Otuda je ona podsticajno stivo ne samo za lingviste nego i za sve druge koji se interesuju za jezicku problematiku. Originalna kompozicija knjige, sacinjene od predavanja i studija, ogleda i prikaza, predgovora i razgovora, te autorskih i tematskih bibliografija, na prvi pogled deluje neobicno. Medjutim, pri pazljivijem iscitavanju ona otkriva svoju unutrasnju logiku, koja se kristalizuje u autorovoj temeljnoj i obuhvatnoj koncepciji “kontekstualne lingvistike" koja bi izgradila “teoriju o ustrojstvu jezika i funkcionisanju jezika u ustrojstvu konteksta". Uz to nam ova knjiga, znacajnim delom pisana u prvom licu jednine i povremeno u simpaticnom ispovednom tonu, priblizava svog pisca kao predanog mislioca o pitanjima jezika i lingvistike, ali i kao zanimljivog sagovornika i prijatnu licnost.

Zbog svega toga piscu i izdavacu sleduju cestitke, uz najbolje zelje da njihova plodna saradnja sto pre dovede i do ostvarenja velikog projekta cija ce najava prijatno iznenaditi poznavaoce Radovanovicevog rada. Iz ove knjige saznajemo, naime, da on priprema svoj magnum opus (premda ga sam tako ne naziva) u obliku trodelnih “Predavanja iz opste lingvistike", cije objavljivanje predvidja negde “do kraja milenijuma", a ciji poduzi predgovor, kao i uvodno poglavlje “Filologija i lingvistika", te detaljan pregled sadrzaja iz kojeg se vidi da je rec o ambicioznom i znalacki koncipiranom poduhvatu, podnosi na uvid vec u ovoj knjizi. Posle ovog sjajnog aperitiva s nestrpljenjem ocekujemo najavljenu lingvisticku gozbu!